Δεν ξέρω αν θα σχεδιάσεις και αν θα μείνεις ποτέ σε ένα τέτοιο σπίτι. Δεν ξέρω τίποτα. Μπορεί να είναι και δικό σου… αν έχεις κονέ στη Βραζιλία.
Αν πάντως είσαι εσύ αυτός που προσέλαβε το γραφείο αρχιτεκτόνωνStudio MK27 ή αλλιώς Marcio Kogan Architects για να σου σχεδιάσει αυτό το αριστούργημα να ξέρεις ότι σε ζηλεύω απεριόριστα και σε έχω καταραστεί …να μείνεις για πάντα σε αυτό. Τώρα αυτό κατάρα είναι; δεν νομίζω.
Πέραν της πλάκας πάντως, το Paraty House, όπως ονομάζεται το δημιούργημα, βρίσκεται στον ομώνυμο κόλπο στη Βραζιλία. Δεν νομίζω να χρειάζεται να αναλύσω το πόσο απλό και όμορφο είναι μέσα στην "φουτουριστικότητά" του.
Στην ουσία είναι ένα παραλληλόγραμμο από μπετόν. Εντελώς μίνιμαλ. Κι όμως μέσα σε αυτό το παραλληλόγραμμο περιλαμβάνονται όσα είναι απαραίτητα για ένα λειτουργικό σπίτι. Δηλαδή σχεδόν ...τίποτα! Αφαιρετικό εκ σχεδιασμού, το Paraty House –και συγνώμη για τις βαρύγδουπες δηλώσεις- είναι μία ωδή στο design. Ίσως να βοηθάει και η μαγευτική παραλία όπου κτίστηκε. Αλλά στην ουσία είναι το μαγικό χέρι του αρχιτέκτονα που κάνει τη διαφορά.
Η πρόσοψη μοιάζει –και είναι- απλή. Για αυτούς που κάθονται μέσα μοιάζει με οθόνη σινεμά από την οποία παρατηρούν τον εξωτερικό χώρο.Σαλόνι και βεράντα είναι ένας ενιαίος χώρος που διαχωρίζεται μόνο από κινούμενα υαλοπετάσματα. Θα δεις ότι το μπαλκόνι δεν είναι εμπρός από το σαλόνι αλλά στο πλάϊ και «μέσα» του. Έτσι, δεν πιάνει το χώρο που θα καταλάμβανε ένα πλήρως εκτεθειμένο μπροστινό μπαλκόνι. Αντίθετα, εντάσσει το μπαλκόνι στο σαλόνι, και το «νέμεται» για όλο το χρόνο αφού μπορεί να το κλείσει με τα τζάμια και το ενσωματώσει στο σαλόνι!
Το σπίτι, από εμπρός μοιάζει να κινείται σε δύο επίπεδα. Ωστόσο, η ραχοκοκαλιά του έργου έχει πολλά περισσότερα. Και στο εσωτερικό του το σπίτι ζει και αναπνέει με περιοχές απ’όπου περνάει αέρας ή τρέχει νερό. Η κουζίνα βρίσκεται στο πιο πίσω μέρος αλλά καταφέρνει με έξυπνες διόδους να επικοινωνεί σχεδόν άμεσα με όλα τα υπόλοιπα δωμάτια.
Το πραγματικά μεγάλο δημιούργημα καταφέρνει να "χάνεται" στο χώρο. Κυρίως λόγω της διάσπασης του όγκου αλλά και επειδή ο αριχτέκτονας έχει σχεδιάσει αρκετές διαδρομές οπου ο ήλιος διαπερνά το μπετό από το εμπρός μέχρι το πίσω μέρος του κιτρίου δίνοντας την αίσθηση μία πιο ελαφριάς κατασκευής.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι το κτίριο μοιάζει να αιωρείται σαν –εστω- τεράστιο τσιμεντένιο διαστημόπλοιο. Σίγουρα έχει επιρροές από τη φουτουριστική σχεδιαστική περίοδο της δεκαετίας του 1960, ωστόσο έχει καταφέρει να τις εντάξει πλήρως στο σήμερα.
Αν το δημιούργημα σου έχει κάνει εντύπωση πήγαινε και στο site να δεις όλη του δουλειά: www.marciokogan.com. Κι αν έχεις μεράκι στη διακόσμηση, αν σου βγαίνει, κλέψε ιδέες από τις φωτογραφίες..
Δες περισσότερα τέτοια νέα στο www.menslounge.gr
